Beste lezer,

Hier vanuit Rainbow Beach kijken moi en Matthieu terug op het zanderige Fraser. We zijn in totaal drie dagen en twee nachten op het grootste zandeiland ter Wereld geweest. En oooooh wat was het mooi! :D

De dag voordat we weg zouden gaan hadden we een eerst een briefing over het eiland en wat ons allemaal te wachten zou staan. Hier hebben we ook onze groep ontmoet. Wij zaten bij de gids in de auto. De andere auto's hadden allemaal minimaal vier chauffeurs en voor de rest passagiers. Helaas kwamen Theu en ik niet in aanmerking voor een 4WD-ervaring. Achteraf zijn we wel blij dat we bij de guide zaten. We hadden de beste auto qua stoelen en comfort. :D

De ochtend van vertrek hadden we weer een briefing en nog een laatste instructie over de auto en dingo's. Daarna gingen we checken of alle kampeerspullen in de trucks zat en toen konden we gaan. Iets buiten Rainbow Beach zijn we vanaf een strand met de boot naar Fraser gebracht. Na ongeveer zeven minuten stonden we al op het l(z)and. :P We zijn toen met de groep (in totaal 7 wagens en 53 mensen) naar Lake McKenzie gegaan. Wat een gehobbel over dat zand zeg. We zijn allemaal goed doormekaar geschud.Lake McKenzie is meer dat zo helder is en het zand is hagelwit, wat het -kan ik nu wel met zekerheid zeggen- het mooiste meer maakt dat ik ooit heb gezien! Hier hebben we heerlijk in gezwommen. (Aangezien we de komende dagen geen douche tot onze beschikking hebben.) In de namiddag zijn we naar de kampeerplek gereden. We zaten pal achter de duinen dus we hadden de zee als achtergrondmuziek.Eerst hebben we de driepersoonstenten opgezet en daarna zijn we gaan koken op een gasstel.Het was al snel donker en toen zagen we onze eerste dingo! Ze komen af op de geur van eten en we mochten verder dan ook niets buiten laten staan. Bij de tent van Matthieu was er al eentje bezig geweest. De tent was, toen we terugkwamen van het eten, ingestort en er zaten verschillende gaten in.Gelukkig was er verder geenschade.'s Avonds begon onze groep aan de drankspelletjes, waarbij hethoogste'doel' was: dronken worden. Nogmaals blij dat we devolgende dagniet in de auto hoefden bijeen'kater-hoofd.'

Dag twee.. lekker wakker geworden met een stijve rug en een hoop zand in de tent. Na het ontbijt zijn we rond negen uur vertrokken naar meergenaamd:Galwongera. Dit zag er een beetje gelig uit dus wezijn er niet ingegaan. (Deed ons denken aan een Nederlands meer.)Daarna gingen we naar het schipwrak dat er al ligt sinds 1935! We vonden het allebei heel bijzonder, helaas waren er veel mensen bij het schip wat het nogal toeristisch doet aanvoelen. Toen zijn we doorgereden en gestopt bij Eli Creek. Dit is een zoet water stroom die superhelder is en uitmondin zee. We hebben hier -tussen de vissen- doorheen gelopen (het water komt steeds ongeveer tot je knieeen) en prachtige foto's gemaakt. Daarna zijn we naar een enorme rots gegaan (ben helaas de naam kwijt), die een prachtig uitzicht bood over het eiland. Onderweg waren een grote schildpad(!) tegengekomen die z'n eieren ging leggen op het strand. Hier heb ik mooie plaatjes van gemaakt. We zijn toen teruggegaan naar het kamp, waar we gekookt hebben en 's avonds opnieuw dingo's hebben gezien. Helaas hebben we ze niet kunnen vastleggen omdat het steeds donker was toen ze kwamen. In ieder geval best wel spooky die beesten. Ook omdat er geen toilet was in het kamp moest je ergens een plekje gaan zoeken achter de bosjes. En maar hopen dat ze je niet vanachter bespringen. :P Het was deze avond zeer helder en de sterrenhemel boven ons heeft een waar spektakel laten zien. Nog nooit zo'n mooie hemel gezien, het gaf een heel bijzonder gevoel. Helaas was de rest van de groep meer geinteresseerd in drank dan de omgeving.

Dag drie.. nog steeds een stijve rug ook went het harde bed wel. We hoorden dat we 's om twaalf uur de boot terug zouden nemen naar Rainbow Beach. We eerst het kamp weer opgeruimd en zijn toen nog naar een ander meer gegaan: Lake Wabby. We hebben eerst veertig minuten door de 'bush-bush' gelopen, voordat we bij het meer waren. Het water was redelijk helder, je kon de vissen zien zwemmen. Het bijzondere van Lake Wabby is dat het aan een enorme zandheuvel ligt. Het deed mij een beetje denken aan het Doornse Gat maar dan met een nog hogere en steilere heuvel. Daarnazijn we weer teruggelopen en hebben we Fraser Island weer op dezelfde manier verlaten. Wekijken terugop eenbijzondere en ook zeer zanderige periode. :D Desteekvliegen waren ook wat minder, maar het was allemaal absoluut de moeite waard.De foto's komen nog.

Zo wat een verhaal zeg,vanmiddagzullen we overigens weerverdergaan naar Agnes Water ook welTownof 1770 genaamd.Tot de volgende keer maar weer.

Cheers