In de ban van Oprah's Australie

Hallo lieve allemaal,

Inmiddels alweer bijna 12 weken uit Nederland.. en weer tijd voor een nieuw verhaal. Op dinsdag kwam ik aan in Melbourne. De eerste paar dagen heb ik veel door het Central Business District rondgelopen. Lekker met de gratis tram de stad rondgegaan en een beetje de toerist uitgehangen. De dagen daarop heb ik twee aardige Nederlanders ontmoet Rick en Leoni. Op vrijdag was er ineens een aangename verrassing. Ik was samen met Leoni in de tram toen we hoorden dat Oprah Winfrey in de stad is en om 16:00 een speech ging houden op Federation Square..

Het was al maanden van tevoren geregeld maar absoluut top secret voor de Aussies. Zelfs de popartiesten 'Human Nature' (echte Australische hotties) en Jessica Mauboy wisten 1 dag van tevoren dat ze voor Oprah zouden optreden. We zijn ruim een uur van tevoren naar de massa op Federation Square gegaan en helemaal uit ons dak gegaan om de 'Koningin van de Televisie' (zoals de Amerikanen zouden zeggen) en haar driehonderdkoppige-publiek (gilden met z'n allen harder dan alle Aussies samen :P) te bewonderen. Ging ongeveer zo: OOOOOPPPRRAAAH WE LOOOOVVVEEE YOOOUUU!!! Ook de Prime Minister hield nog even een speech.Gek is datde belangrijkstepersoon van Australieer dan helemaal niet toe doet omdat iedereen voor Oprah komt.Was dus een erg leuk gekkenhuis allemaal. Ga je naar Australie kom je in de Amerikaanse gekte terecht.

De volgende dag ben ik 's avonds met de tram naar de wijk St Kilda gegaan. Het ligt prachtig aan het water en kent vele leuke restaurantjes en barretjes. Maar we zijn vooral gegaan voor de penguins. Als het donker wordt (een uurtje of negen is het echt goed donker) dan komen ze op het land en 'overnachten' ze tussen de rotsen. Ze zijn super schattig, maar helaas mocht je geen flits gebruiken, omdat ze daar niet goed tegen kunnen. ( Dus maar eentje stiekem gedaan :P). Wilde penguins is toch wel weer uniek voor een Dutchie. De dag daarop weer wat rondgekeken in de enorme malls en het vervolg van m'n reis gepland en geboekt.

Het plan is nu om donderdag a.s. de Great Ocaen Road in drie dagen te doen (met organisatie.) Daarna blijf ik een dag in Adelaide waarna we door gaan naar Red Centre en Uluru (joepie de poepie!) Ik ben op 25 december in Alice Springs waar ik dit jaar dus Kerst ga vieren. Dat komt erop neer dat dit jaar wel de heetste Kerst voor mij OOIT gaat worden.

Geen sneeuwballen gevecht, maar hooguit 'schaduwverstoppertje.' ;) Op dertig december ben ik terug in Adelaide waar we gaan vieren dat 2010 weer tot het verleden behoort en natuurlijk toosten op een fantastisch 2011. Daarna met de bus terug naar Melbourne waar ik nog 1 nachtje blijf en dan neem ik de bus naar Canberra. Vervolgens vanuit de hoofdstad door naar Sydney. Als alles goed mag verlopen kom ik de zevende aan in Sydney. Dan is er nog een ruim een week over voordat ik met mam naar Nieuw Zeeland ga. Heb straks na Oprah Winfrey ook nog Uluru op m'n camera staan. Wat wil een mens nog meer?

Liefs,

Eugenie

Dutchie in Melbs

Lieve allemaal,

Een nieuw blog in een nieuwe fase in een nieuwe staat en stad. Gisteren was de dag van de waarheid... Nadat moi en bro weken geleden ons afscheidsplan in elkaar hadden geflanst ontbrak alleen nog de uitvoering ervan.

Maar voordat het zover was hebben we de laatstse dagen in Cairns rustig aan gedaan en zijn we op de laatste dag vanuit het hostel nog meegegaan met een gratis tour naar de 'Crystal Cascades.' [Vertaling: Kristal Watervallen] Een halfuurtje rijden vanaf het hostel stapte we uit voor een wandeling naar een van de watervallen. Voordat we het bos ingingen werden we gewaarschuwd voor een zeer gevaarlijke plant. Nee geen spin, giftige slang of ander australisch roofdier, maar een eenvoudige plant. We hebben de plant gezien en hij zou zomaar in een Nederlandse tuin kunnen staan. (Zo normaal ziet ie eruit.) Als je 'm aanraakt krijg je verschrikkelijk stekende pijn die alleen kan verdwijnen door je te laten waxen bij de dokter. (de naalden zijn ultra klein) We hadden dus weer een leuke tour uitgezocht.

De route naar de eerste waterval was zeer steil en ook glad door de rotsen. Boven werd onze inspanning beloofd en zijn we nog even het water ingegaan bij de waterval. Lekker verkoelend met die hitte. Vervolgens hebben we een stukje gelopen (ditmaal over asfalt) naar de resterende waterdonders. Mooie plaatjes gemaakt en genoten van de prachtige omgeving. Verderop in de rivier weer even het water ingeweest, voordat het alweer tijd was om naar 'huis' [ook wel hostel] te gaan.

Dit was dus de laatse de dag met bro.

Matthieu is inmiddels goed aangekomen in Brisbane en gaat nog een weekje Australie doen voordat hij definitief het mooie Oz (Australie) tot ziens zwaait. We hebben al afscheid genomen maar wou toch nog even iets kwijt: Bedankt voor je gezelligheid en je Hollandse nuchterheid Theu. Vindt het hartstikke leuk dat je bent komen opzoeken, veel plezier in Surfers & Bris, goede terugreis en tot volgend jaar.

Ondertussen ben ik ook goed in Melbourne aangekomen. De vlucht is allemaal goed verlopen en ik zit nu lekker (op m'n tienpersoonskamer) dit blog te typen terwijl buiten het noodweer z'n werk doet. Eerste indruk van de Staat Victoria is dus een beetje nat en koud voor iemand die aan tropische temperaturen gewend is.Wel grappig dat de nummerborden van de auto's hier zeggen: 'Victoria: place to be.'

Vanuit de lucht kon ik goed zien hoe enorm groot de stad Melbourne (met z'n ongelooflijke 3,9 miljoen inwoners) is. Prijzen voor een overnachting in de stad gaan bijna iedere nacht omhoog -vanwege de kerst en het nieuwjaar- ben dus niet van plan hier lang te blijven. Komende dagen hoop ik op wat mooie ervaringen en plaatjes van deze dynamische stad. Heel spannend want ik heb nog geen idee hoe, wat en met wie Kerst en Oud en Nieuw gevierd dit jaar gevierd gaat worden. Les nummer 1 in dit land is loslaten en het gaat steeds beter.

Veel cheers vanuit Melbourne, Victoria,

Eugenie

P.s. Vergeet niet iedereen namens mij een dikke knuffel te geven he bro? ;)

?

?

Cairns en Cape Tribulation

Hoi allemaal,

Weer even een update vanuit het tropische Cairns. Vandaag ook weer temperaturen van boven de dertig gehad! De ventilator boven mijn hoofd maakt overuren. Inmiddels is ook hier het bericht van de vroege winter in Nederland aangekomen Daarop heb ik besloten een moment van medelijden in dit blog in te lassen.

Hier komt het: 'Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaww.' (Maar is natuurlijk wel knus met het stampotje op tafel.) In ieder geval genoeg over het weer. Dit blog is weer typisch Nederlands en dat willen we niet na inmiddels alweer 10 weken(!) in Australie.

De laatse keer schreef ik over Maggie voor de kust bij Townsville. Inmiddels zijn bro (ja ja want zo moet ik hem nu noemen:P) en moi alweer een poosje in Cairns. Om precies te zijn kwamen we hier zondag aan wat betekent dat we er ook precies drie weken over gedaan hebben.

Opvallend aan Cairns en Townsville zijn de Aboriginals die we hier in grote getale (en voor het eerst) tegenkomen. Over het algemeen word ik er niet zo enthouisiast van aangezien de meeste de hele dag drinken of al een hoopje zwerfafval langs de kant van de straat zwerven. Het geeft een triest beeld en ik kan mezelf er dan ook niet toe aanzetten er een foto van te maken. Helaas is ook dit een kant van Australie, waar de pijn van 'the lost generation' zeer voelbaar is.

Na een paar dagen weinig tot niets gedaan te hebben in Cairns. (Af en toe even losbreken uit het avontuur en vakantie houden :D) Gingen we vandaag de jungle boven Cairns in een gebied dat 'Cape Tribulation' heet verkennen. We gingen met een busje naar Daintree river waar we 's ochtends nog een kopje Daintree thee kregen. Grappig was dat we onderweg de theeplantages gezien hebben. Vervolgens gingen we met de groep de Daintree River op waar we diverse zoutwaterkrokodillen (YES!) gespot hebben. Allemaal vrij jong en niet extreem uit de kluiten gewassen, maar voor twee Dutchies die nooit wilde krokodillen gezien hebben ruim voldoende. Ook zagen we de grootste kikker van Australie! (ben z'n naam kwijt maar de foto is wel binnen:P)

Daarna zijn we naar een andere plek gegaan waar we gewandeld hebben door het tropische regenwoud. 's Middags lekker geluncht en over het strand gelopen. Vervolgens zijn we naar Reg Creek gegaan. Prachtige rivier/beek waar we wat hebben rondgewandeld en natuurlijk nog wat plaatjes geschoten hebben. Op de terugreis naar Cairns hadden we nog een stop in een plaatsje genaamd Port Douglas. Erg schattig, maar ook prijzig voor de doorsnee backpacker. Einde van de dag weer afgezet voor het hostel. Onderweg nog een paar leuke beesten tegengekomen zoals diverse spinnen (en nee niet het langpoot-voormaat bij jullie thuis, maar grote jongens) en een hagedis. Leuk om eens gezien te hebben, maar voor mij geen permanente woonplek.

Bro en ik zullen nog een paar dagen in Cairns blijven voordat we uit elkaar gaan. (snik) Op dinsdag 7 december vliegt Matthieu terug naar Brisbane en ik gam'n avontuur voortzetten in (jawel :D)Melbourne! Ook op de zevende. Wens vanaf dit blog iedereen een fijne Sinterklaas toe. Geen medelijden met mij, want de Sint is hier erg genereus met het weer en daar neem ik genoegen mee.

Voor de laatste keer liefs namens ons beide (maar natuurlijk geschreven door moi),

Matthieu & Eugenie

Maggie

Goodday reader,

?

Na een dag Townsville gingen Mattie (dit mag ik eigenlijk niet schrijven, maar ik doe het lekker toch. :) ) en ik met de Redbus naar de ferry terminal voor Magnetic Island. Acht kilometer verderop lag ze inderdaad op ons te wachten. (Of 'Maggie' volgens de Aussies.) De naam Magnetic Island stamt uit de tijd van Kapitein Cook die z'n kompas niet meer zag functioneren toen hij bij dit eiland zeilde. In werkelijkheid is het een klein eilandje volgepakt met koala's, curlews (apart soort vogels), enorme rotsen, droge bossen en prachtige baaien. Het grootste deel van het eiland -dat ongeveer 20 vierkante meter groot is- is dan ook beschermd gebied.

Ons hostel stond aan direct aan het strand iets ten Zuiden van Nelly Bay maar nog wel buiten Picnic Bay. Helaas kun je hier niet zomaar het water in zonder stingersuit. (soort wetsuit) Het extreem-gevaarlijke-kwallenseizoen is namelijk weer begonnen. :( Het leven is hier soms biiijnaaa ideaal. :P ;D

De volgende dag was het weer al een heel stuk beter. We hebben mountainbikes gehuurd om het eiland te gaan verkennen. We zijn gefietst naar een plek waar de wandelroute naar 'de forts' begon. Het was ongeveer 45 minuten lopen naar de commandobasis uit de Tweede Wereldoorlog. De Australiers hebben in 1942 op Magnetic Island een geheime basis gebouwd die iedere Japanse luchtaanval op Townsville (in die tijd een zeer belangrijke militaire basis) te voorkomen. Hier woonden 45 mannen en vrouwen in de camouflage van de rotsen en bomen. Onderweg hebben we twee koala's gespot. Het waren een baby koala (echt heel schattig) en de mama. Voor het eerst hebben we wilde koala's gezien sinds aankomst in Australie! De route opzich was al erg mooi en we zijn dan ook vaak gestopt om bureaubladachtergronden-in-wording te maken. :D

De plek bood een prachtig uitzicht over het eiland. We vonden het allebei heel bijzonder. Terug zijn we nog even wezen chillen aan het strand bij Arcadia en George Bay toen we teruggingen naar de Fullmoonparty in het hostel. De DJ begon al om twaalf uur 's middags met draaien. Het feest was wel cool alleen een beetje raar dat alles hier om twaalf uur al weer afloopt. In ieder geval wel leuke Aussies ontmoet.

De volgende dag (vrijdag) zijn we met de bus naar Horseshoe Bay gegaan om nog even te genieten van het eiland voordat de veerboot ons weer terugbrengt naar Townsville. Inmiddels zijn we weer terug in Townsville waar we sowieso nog twee dagen zullen blijven.

Daarna zullen we ons weer richting het noorden gaan begeven.

Ik wil tenslotte nog even de mensen bedanken die zo trouw m'n blog volgen en reageren. Het is erg leuk de reacties en verhalen uit Nederland te horen. Dankjewel daarvoor.

Cheers,

Matthieu & Eugenie

Whitsunday Islands

Ahoy beste lezer!

Matthieu en ik zijn weer veilig aan wal na twee dagen gewoond te hebben op de 'Freight Train'. Niet echt een romantische naam vind ik maar dat even terzijde.

Op vrijdag vertrokken we vanuit Airlie Beach naar de 1 van de 74 eilanden waar we voor het eerst gesnorkeld hebben. De eerste keer was best wel gek en ook wel eng. Je ziet het koraal in de meest bizarre vormen en kleuren! In de avond hebben we op een rustige plek op het dek gegeten en gedronken. De natuur is echt prachtig hier...

De volgende ochtend al vroeg opgestaan om de zonsopgang te kunnen zien. Helaas kregen we in plaats daarvan bewolking, regen en hoge golven. We zijn er allebei redelijk overstuur van geweest. (Sommigen iets meer dan anderen.;) ) Daarna zijn we afgezet op een eiland dat een mooi uitzicht biedt over Whitehaven Beach. We hebben rondgelopen in onze wetsuits wat op zich genoeg zegt. Weer terug op de boot zijn we naar 1 van de mooiste duik- en snorkelplekken in de Whitsundays gegaan. Hier hebben we gezwommen tussen vissen soms wel langer dan 1 meter! Best wel eng hoor, vooral toen de kapitein de vissen ging lokken met brood toen we net in het water waren. Echte Australische humor..

De volgende dag konden we in de ochtend nog een keer snorkelen voordat we om 8 uur weer teruggingen naar Airlie. Het is al met al weer een hele bijzondere ervaring geweest. We hebben het echte onderwaterleven voor het eerst van dichtbij kunnen zien wat echt supergaaf is! Ook heb we allebei een paar schildpadden zien zwemmen! De bedden waren prima en het eten was zeer goed! We hebben het samen met nog twaalf andere passagiers erg naar ons zin gehad. Een beetje meer zon was wel welkom geweest. Maargoed we hebben verder niets te klagen aangezien het nog steeds erg warm is hier. :D

Veel liefs van ons,

Mattie & Eussie

Town of 1770 and Agnes Water

Beste lezer,

Nog even een blog vanuit een Tweelingplaats: Agnes Water en 1770. Hier is Queensland officieel geboren in (hoe raad je het toch?:P) 1770. We hebben hier drie dagen doorgebracht na ons wilde Fraser avontuur, hoewel geen van ons zich kon voorstellen dat het nog 'wilder' kon.

We kwamen in het donker in dit gehuchtje aan en zijn de volgende dag meegeweest met de Scooteroo. Het waren allemaal kleine scootertjes waarvan sommigen tachtig km/h gingen. Ik had een snelle bike dus ik reed ook steeds voorop. Die van Theu was iets langzamer, maar hij was ook erg snel moet ik zeggen.

We kregen eerst een stoer leer jack (met vlammen)en een helm op. De eerste meters waren toch wel spannend, maar uiteindelijk stelde het niet zoveel meer voor. We hebben in drie uur zo'n 63 kilometer door de omgeving afgelegd! We vonden het allebei erg leuk. De foto's zijn ook erg grappig.

De volgende dag hebben we in de ochtend een surfles gehad. Voor maar 17 dollar hebben we drie uur gesurfd. Het is ons allebei een paar keer gelukt op het surfboard te gaan staan. Matthieu was erg goed, Hij vond het dan ook hartstikke leuk. voor mij was het al de tweede keer dus ging het wel aardig. Het is nog steeds een paar seconden erop en dan er weer af. In ieder geval hebben we het erg leuk gehad. Het water was maarliefs 26 graden dus het was allemaal absoluut geen straf!

Vanavond nemen we de nachtbus naar Airlie Beach, van waaruit we vrijdag de Whitsundays hopen te aanschouwen. Cheers vanuit 'The Birthplace of Queensland.'

P.s Sterkte daar met de kou in Nederland

Fraser Island!

Beste lezer,

Hier vanuit Rainbow Beach kijken moi en Matthieu terug op het zanderige Fraser. We zijn in totaal drie dagen en twee nachten op het grootste zandeiland ter Wereld geweest. En oooooh wat was het mooi! :D

De dag voordat we weg zouden gaan hadden we een eerst een briefing over het eiland en wat ons allemaal te wachten zou staan. Hier hebben we ook onze groep ontmoet. Wij zaten bij de gids in de auto. De andere auto's hadden allemaal minimaal vier chauffeurs en voor de rest passagiers. Helaas kwamen Theu en ik niet in aanmerking voor een 4WD-ervaring. Achteraf zijn we wel blij dat we bij de guide zaten. We hadden de beste auto qua stoelen en comfort. :D

De ochtend van vertrek hadden we weer een briefing en nog een laatste instructie over de auto en dingo's. Daarna gingen we checken of alle kampeerspullen in de trucks zat en toen konden we gaan. Iets buiten Rainbow Beach zijn we vanaf een strand met de boot naar Fraser gebracht. Na ongeveer zeven minuten stonden we al op het l(z)and. :P We zijn toen met de groep (in totaal 7 wagens en 53 mensen) naar Lake McKenzie gegaan. Wat een gehobbel over dat zand zeg. We zijn allemaal goed doormekaar geschud.Lake McKenzie is meer dat zo helder is en het zand is hagelwit, wat het -kan ik nu wel met zekerheid zeggen- het mooiste meer maakt dat ik ooit heb gezien! Hier hebben we heerlijk in gezwommen. (Aangezien we de komende dagen geen douche tot onze beschikking hebben.) In de namiddag zijn we naar de kampeerplek gereden. We zaten pal achter de duinen dus we hadden de zee als achtergrondmuziek.Eerst hebben we de driepersoonstenten opgezet en daarna zijn we gaan koken op een gasstel.Het was al snel donker en toen zagen we onze eerste dingo! Ze komen af op de geur van eten en we mochten verder dan ook niets buiten laten staan. Bij de tent van Matthieu was er al eentje bezig geweest. De tent was, toen we terugkwamen van het eten, ingestort en er zaten verschillende gaten in.Gelukkig was er verder geenschade.'s Avonds begon onze groep aan de drankspelletjes, waarbij hethoogste'doel' was: dronken worden. Nogmaals blij dat we devolgende dagniet in de auto hoefden bijeen'kater-hoofd.'

Dag twee.. lekker wakker geworden met een stijve rug en een hoop zand in de tent. Na het ontbijt zijn we rond negen uur vertrokken naar meergenaamd:Galwongera. Dit zag er een beetje gelig uit dus wezijn er niet ingegaan. (Deed ons denken aan een Nederlands meer.)Daarna gingen we naar het schipwrak dat er al ligt sinds 1935! We vonden het allebei heel bijzonder, helaas waren er veel mensen bij het schip wat het nogal toeristisch doet aanvoelen. Toen zijn we doorgereden en gestopt bij Eli Creek. Dit is een zoet water stroom die superhelder is en uitmondin zee. We hebben hier -tussen de vissen- doorheen gelopen (het water komt steeds ongeveer tot je knieeen) en prachtige foto's gemaakt. Daarna zijn we naar een enorme rots gegaan (ben helaas de naam kwijt), die een prachtig uitzicht bood over het eiland. Onderweg waren een grote schildpad(!) tegengekomen die z'n eieren ging leggen op het strand. Hier heb ik mooie plaatjes van gemaakt. We zijn toen teruggegaan naar het kamp, waar we gekookt hebben en 's avonds opnieuw dingo's hebben gezien. Helaas hebben we ze niet kunnen vastleggen omdat het steeds donker was toen ze kwamen. In ieder geval best wel spooky die beesten. Ook omdat er geen toilet was in het kamp moest je ergens een plekje gaan zoeken achter de bosjes. En maar hopen dat ze je niet vanachter bespringen. :P Het was deze avond zeer helder en de sterrenhemel boven ons heeft een waar spektakel laten zien. Nog nooit zo'n mooie hemel gezien, het gaf een heel bijzonder gevoel. Helaas was de rest van de groep meer geinteresseerd in drank dan de omgeving.

Dag drie.. nog steeds een stijve rug ook went het harde bed wel. We hoorden dat we 's om twaalf uur de boot terug zouden nemen naar Rainbow Beach. We eerst het kamp weer opgeruimd en zijn toen nog naar een ander meer gegaan: Lake Wabby. We hebben eerst veertig minuten door de 'bush-bush' gelopen, voordat we bij het meer waren. Het water was redelijk helder, je kon de vissen zien zwemmen. Het bijzondere van Lake Wabby is dat het aan een enorme zandheuvel ligt. Het deed mij een beetje denken aan het Doornse Gat maar dan met een nog hogere en steilere heuvel. Daarnazijn we weer teruggelopen en hebben we Fraser Island weer op dezelfde manier verlaten. Wekijken terugop eenbijzondere en ook zeer zanderige periode. :D Desteekvliegen waren ook wat minder, maar het was allemaal absoluut de moeite waard.De foto's komen nog.

Zo wat een verhaal zeg,vanmiddagzullen we overigens weerverdergaan naar Agnes Water ook welTownof 1770 genaamd.Tot de volgende keer maar weer.

Cheers

Noosa

Beste lezer,

Even een berichtje vanuit Noosa! Jawel ik heb Brisbane eindelijk los kunnen laten. :P Samen met Matthieu de bus ingestapt en in een waar vakantieoord terechtgekomen. Gosh I love Australia! :D

De dag ziet er hier ongeveer als volgt uit: langzaam ontbijten, langzaam naar het strand lopen, langzaam rondkijken, langzaam zonnen en langzaam boodschappen doen. Iets van regelmaat gezien?

Je raad het al: het voelt hierecht als vakantie.

Noosa is een klein plaatsje ongeveer 2 uurten noorden van Brisbane. Noosa ligt in een fantastische omgeving. Het heeft prachtige natuurparken en stranden. Hoewel Matthieu en ik hier nu 2 dagen zitten en morgen (helaas) verdergaan naar Rainbow Beach.Op donderdag vertrekt namelijk onze boot naar Fraser Island! We zullen op het eiland twee nachten kamperen! Hopelijk heeft het weer veel zon voor ons in petto. We kijken er allebei erg naar uit!

Volgende keer een uitgebreid verhaalvan hoe het geweest is. Voor nu weer tot blogs.

Cheers